در سه دهه گذشته، از اهداف اقتصادی و مهم کشور، توسعه صنعت فولاد بوده است. اما در چند سال اخیر وجود مشکلات متفاوت این صنعت موجب شد تا روند افزایشی و رو به رشد آن کند پیش رود. به موجب آن سال 2015 را بدترین سال فولاد جهان شناخته اند که تا سال 2016 نیز این شرایط ادامه داشته است. دلیل رکود فولاد جهانی، کند شدن روند اقتصادی چین بوده است.کشور چین در سال 2008 با فعالیت سیاست های حمایتی یک روند متفاوتی را در تولید فولاد پیش گرفت، به همین علت در سال 2015 به مهم ترین دلیل کاهش فولاد تبدیل شد. این کشور سبب شد تا 50 درصد از دلیل کاهش فولاد را سهم خود کند. با تمام شرایط بوجود آمده و رکود در بازار فولاد، سال 2016 آغاز شد و ورند متفاوتی را در پیش گرفت. این در حالی است که هر تن سنگ آهن در اوایل سال 2016، 42 دلار بود که در اواخر سال 2016 به 80 دلار رسید. همچنین در سه ماه ابتدایی سال 2017 به قیمت 90 دلار در هر تن رسید و تولید فولاد جهان به رشد نیم درصدی رسیدی. اگرچه این میزان از رشد بسیار اندک بود، اما شرایط را کمی بهتر کرد.
در حقیقت دولت چین در سال 2016 با فعالیت سیاست‌های انبساطی و تزریق نقدینگی به رشد شاخص‌های کلان و رشد کانون‌های مصرف فولاد چین و در نهایت به رشد بازار فولاد کمک کرد. شرایط خوبی که در بازار بوجود آمده بود و همچنین تاثیر سفته بازی ها و نهایت استفاده از این شرایط موجب شد تا این روند رو به رشد در سه ماهه اول سال 2017 نیز ادامه پیدا کند. . ایران هم در صنعت فولاد، کشور تاثیرپذیری است و درهم ریختگی بازار جهانی فولاد بر بازار داخلی فولاد نیز تاثیر داشته است.
